Mete: üfff.. eski sevgilimi hatırladım yaa..
Kaan: Hangisini?
Mete: İşte onu hatırlayamadım.
Mete: Hiç birisinin sana sahip olduğunu düşündüğün oluyo mu, ya da bi şeyin?
Kaan: Evet, evet fark ettim bunu. Her fark ettiğimde de gitmek istedim. Bazı insanlar, aile kurmaya önem verirler, yani buna değer verirler. Bazılarıysa, başka bi takım şeylere, değer verirler. Bunlara değer verirken niye değer verdiğini düşünmez birey, toplumun içinde erimiş olan birey. Toplum koleje girmeyi bir değer olarak sunduğu için artık o kişiliğini yok sayma halidir. Koleje girmek için yarışır, üniversiteye girmek için yarışır, iyi bir işe girmek için yarışır, güzel bi kadınla evlenmek için yarışır.. Devamlı bi yarış ve kazanma zorunluluğu..
M: Aslında kazanmak nedir ki? En büyük zaferi kazandığında bi Antonius olduğunu düşün, Paris’e geldiğini ve o takın altında olduğunu ve bütün insanların senin altında olduğunu düşün. Ve gücün en üstünde olduğunu.. Yalnız kaldığın o anda; “ne oldu be”, “şimdi ne olacak” diyorsan, kaybedensin sen.. Kaybetmişsin.. Yani o anda en büyük zaferin içinde kaybetmişsin..
K: Peki bunun farkında olmak, yaşlı bi Kızılderilinin dediği gibi, hayatın bize sunamadıklarını mı sunar?.. Yoksa bi radyo dinleyicisinin dediği gibi, sanat, diğer tüm şeyler gibi, seks için midir?.. Yaşlı bir Kızılderili ne kadar yanılabilir?
M: Bazen yanılabilir.
K: Bazen susar.
M: Bazen konuşmak ister.
K: Bazen dinlemek ister.
M: Bazen yalız kalmak ister.
K: Bazen arkadaş ister..
M: Bazen gitmek ister.
K: Gider bazen..
M: Bazen gidemez..
K: Bazen hiç, gidememekten korkar. Bazıları sonsuz neşeye doyar.
M: Bazıları sonsuz geceye.
K: Bazen ölürsün.
M: Bazen ölemezsin. Bazen bütün koşullar uygunken bile ölemezsin.
K: Bazen, kendinden uzaklaşmak ister insan.
M: Bazen gidersin, sırf dönebilmek için..
K: Bazen ağlarsın, baya..
M: Bazen ağlayamıyorsun baya baya.. Bazen içiyosun, bazen çok ama çok fazla içmek istiyosunda, bazen sen zaten içmeye gidiyosun.. Bazen, Acıbademden bi taksiye biniyosun, Kadıköy diyosun. Bazen yüzüne bile bakmıyor..
K: Bazen bi kadın geliyo, oturuyo karşına, ve ağlıyo..
M: Kadınlar hep ağlıyo..
K: Bazen bi kadın sana; “en çok korktuğum şey bir kadının göz yaşıdır” diyo.. kendi adına.. “eğer çok sevdiysen” diyo, “eğer çok sevdiysen…” oysa bilmiyoki sevmek de bi ana ait.
M: Her şeyin başı su..
K: Felsefenin de..
-Kaybedenler Kulübü..
